Het Breien van Netwerk

Nieuw boek, 2e druk.

Het boek dat voor u ligt, is het gevolg van mijn hobby, die een beetje uit de hand is gelopen.
Als 17 jarige jongen (1977) raakte ik geïnteresseerd in het breien van netwerk in het algemeen.          Daar ik nergens een boek kon vinden over deze materie ben ik te rade gegaan bij Willem Kenty, een oud-beroeps visser die, nu hij zoveel vrije tijd had, nog veel aan het breien was; vooral veel miniatuurwerk. Willem was wel bereid mij het breien te leren, maar Willem, die gewend was 1.200 à 1.300 knopen per uur te leggen, had wat moeite om het langzaam voor te doen. Op volle snelheid zag je maar amper wat er gebeurde, maar gaandeweg begon Willem het langzaam breien onder de knie te krijgen en ging ik gelukkig steeds vlugger en kreeg het daardoor toch nog onder de knie. 
        Daar Willem Kenty enkele jaren daarna jammer genoeg kwam te overlijden, ben ik bij Bart Hartman uit Woudrichem,  die ik in die tijd ook had leren kennen, te rade gegaan. Ik was er namelijk van overtuigd dat ik nog veel moest leren. Bart was ook een oud-beroeps visser, uit de tijd dat er nog volop zalm gevangen werd.  Bart, die toen tegen de 70 liep, breide nog heel wat af, voor sportvisserij, jacht- en vergunninghouders, zoals dat in Woudrichem heet. Van Bart heb ik enorm veel geleerd, onder andere boeten en staaien.
        Omdat Bart ook wel eens op een oude ambachtenmarkt zat en vroeg of ik met hem mee wilde gaan,  ben ik in het oude ambachtencircuit terechtgekomen.  Op de markt kwam ik veel mensen tegen die ook wel wilden leren breien: het leek mij daarom wel leuk daar ik nu zelf zover was gekomen om les te geven in het oude ambacht.  Vervolgens nodigde ik wat van deze mensen bij mij thuis uit, om hen het oude ambacht bij te brengen. Dit liep na 2 jaar iets uit de hand, aangaande het feit dat er meerdere keren in de week mensen bij ons over de vloer kwamen om breien te leren (op drukke avonden zaten er 3 man in de woonkamer en 2 man in de keuken te breien).
        Mijn vrouw meende dat het wellicht iets te druk werd en zo werd het idee geopperd om een zaaltje te huren.  Samen met een goeie vriend Teus van de Heuvel ben ik hierna de eerste breicursus gestart.  Na vermelding in de krant hadden wij 25 cursisten. Teus hield het jammer genoeg na 2 winters voor gezien. Daarom ben ik met mijn vrouw en enkele andere vrienden doorgegaan met de cursus.  Na 11 jaar cursus werd de vraag naar schema 's van allerhande netwerken zo groot, ook van mensen buiten de cursus om, dat ik besloten heb het oude ambacht op papier te zetten, iets wat nog niet zo eenvoudig was omdat er maar weinig van deze materie op papier stond. Nu had ik in de loop der jaren zelf veel werk gemaakt en door het verzamelen van schema's vanaf het. moment dat ik zelf heb leren breien heb ik een aardige collectie opgebouwd en de meest voorkomende in dit boek verwerkt.

Natuurlijk zijn er veel meer schema 's, maar als ik alle schema's van alle soorten netwerk zoals visserij, jacht, sport, huis, tuin- en keukengebeuren op papier wil zetten, hebben we een vrij grote encyclopedie; daarom hierbij een greep uit de collectie.  Het breien is een moeilijke materie om op papier te zetten omdat het geen koud verhaal is, maar er ook veel gevoelswerk bij komt kijken. Toch heb ik geprobeerd door middel van tekeningen en een zo duidelijk mogelijke tekst het verhaal op papier te zetten.

D.Vink.

2004, Pb, 146pp, 17.5x24.5cm, 320gram, isbn; 908058391x